“Groepstrainingen zijn UIT, de onder nemerscoach is IN”
“Je bent ondernemer of je bent het niet.” Zo luidde de uitspraak van een transportondernemer tijdens een focussessie met een groep van vervoerders die ik onlangs als dagvoorzitter mocht begeleiden. Opleiden en ontwikkelen werd hierbij als één van de speerpunten in de ondernemersclub aangestipt. De ondernemer – zo ook de transportondernemer – is graag bereid zijn steentje bij te dragen bij verder bekwamen van zijn personeel. Zelfs de cursus ‘bloemschikken voor gevorderden’ van de administratief medewerkster wordt bereidwillig door de ondernemer vergoed. Ik weet dit als geen ander. Bij het uitvoeren van kwaliteitsaudits is het mijn taak om steekproefsgewijs de personeelsdossiers te toetsen op de aanwezigheid van een kopie van het behaalde diploma. Wat betreft de personeelsontwikkelingsplannen voor de komende jaren hoeft u zich als transportondernemer ook geen zorgen te maken. Chauffeurs worden geacht weer de schoolbanken in te gaan. Deze beroepsrijders moeten in de toekomst gemiddeld één dag per jaar op cursus. En het gaat verder, want chauffeurs die al hun groot rijbewijs hebben moeten de komende zeven jaar 35 uur nascholing volgen. Nieuwe chauffeurs krijgen binnenkort geen papieren chauffeursdiploma meer maar een zogeheten ‘code vakbekwaamheid’ op het rijbewijs. Deze code is vijf jaar geldig en wordt alleen verlengd indien zij de verplichte 35 uur nascholing volmaken. Deze nieuwe regels gaan respectievelijk op 10 september 2008 (bussen) en 10 september 2009 (vrachtwagens) in. Nieuwe regels en nieuwe ontwikkelingen. Het beroep van chauffeur begint steeds meer op dat van een hartchirurg te lijken: constant bijleren wordt verplicht. En eigenlijk geldt dit ook voor steeds meer andere vakgebieden binnen de transportwereld. En hoe zit het met transportondernemers? Wanneer bent u eigenlijk voor het laatst op examen geweest? Toen ik deze vraag aan het gezelschap voorlegde ontstond een interessante discussie. Of moet ik zeggen: reeks van excuses? “Natuurlijk leren wij iedere dag, we krijgen toch allerhande vakinformatie onder ogen?”, zei de een. “Ik ben altijd van de partij op de themabijeenkomsten van de branchevereniging”, begon een ander waarna een derde stelde dat bijleren niet per se noodzakelijk was “omdat vooral de gedrevenheid belangrijk is.” “Maar zouden jullie het een uitdaging vinden om met jullie ‘concollega’s’ opnieuw de schoolbanken in te gaan?”, was daarop mijn vraag. Ik zal u de diversiteit in opmerkingen besparen. Groeptrainingen zijn UIT, de ondernemerscoach is IN. Lange leve de ondernemerscoach. De ervaren consultant die graag de ondernemer een spiegel voorhoudt. Zonder eindexamen of cijferlijst is dat wel zo veilig en eventuele vuile was wordt ook niet buiten gehangen. Maar hoe zou u als transportondernemer reageren wanneer uw coach een collega is? Zonder te geven kunnen we niet nemen. Uw ervaring kan een geweldig advies zijn voor uw collega. Zijn expertise een uitstekende leidraad voor u. Zou dat niet een ideale manier zijn om bij te leren?
Blijft de vraag: ondernemen, kun je dat leren?
Patricia de Wilde,
eigenaar Q-trans B.V.